Las to nie smietnik

Las to nie śmietnik

Każdy poszukuje swojego sposobu na relaks, jedni lubią przejażdżki rowerowe, inni biegają po leśnych ścieżkach, a jeszcze inni chodzą na długie spacery. Nieważne, jaką aktywność wybierzemy, ale ważne jest to, że chcemy przebywać na łonie natury. Wielu z nas odwiedza codziennie parki, lasy lub nadbrzeża w poszukiwaniu ciszy, spokoju oraz aby podziwiać piękno przyrody. Niestety coraz częściej okazuje się, że te miejsca, szczególnie lasy stają się powodem frustracji ze względu na zatrważającą ilość śmieci.

Ludzie wyrzucają do lasów praktycznie wszystko, począwszy od śmieci wielkogabarytowych takich jak sprzęt RTV i AGD, meble, materiały wykorzystywane do remontu, w tym szkodliwy azbest; po opony, złom, zużyte leki, baterie i ubrania, a na butelkach plastikowych i szklanych skończywszy.

Wiemy, że opona samochodowa rozkłada się 500 lat, butelka plastikowa nawet 1000 lat, a szklana – kilka tysięcy lat, więc łatwo sobie wyobrazić skalę problemu biorąc pod uwagę, że w 2020 r. Lasy Państwowe zebrały 91 tys. m3 śmieci i wydały na ten cel około 20 mln złotych.

Śmieci pozostawione w lesie są wielkim zagrożeniem ekologicznym, ponieważ mogą spowodować skażenia gleby, wody i powietrza. Odpady są wylęgarnią chorobotwórczych bakterii, toksyn, dioksyn i innych szkodliwych substancji. Butelki szklane i inne łatwopalne odpady mogą powodować pożary, przez co szkodliwe substancje uwalniają się w łatwy sposób do atmosfery. Nie możemy również zapomnieć o szkodliwości metali ciężkich takich jak np. rtęć, ołów, cynk, kadm i nikiel. To wszystko zaburza funkcjonowanie ekosystemów.

Kolejnym problem jest wpływ śmieci na środowisko zwierząt. Niestety nieświadome zagrożeń zwierzęta zjadając plastik lub inne trujące odpady są narażone na utratę życia. Potłuczone w lesie szkło powoduje liczne okaleczenia zwierzyny leśnej. Poza tym zwierzęta często zostają uduszone przez pozostawione worki foliowe, sznurki, a w przypadku mniejszych zwierząt butelki.

Jaki my mamy wpływ na zmianę? Ogromny:

  • Zaczynamy od siebie, np. to co przynosimy do lasu oczywiście zabieramy ze sobą z powrotem.
  • Potem edukujemy innych.
  • Idąc na spacer do lasu zabieramy ze sobą z powrotem chociaż jeden śmieć pozostawiony przez osoby trzecie.
  • Sprawdzamy, gdzie w pobliżu naszego miejsca zamieszkania odbywają się podobne akcje, zapraszamy przyjaciół i czujemy się częścią wielkiej rodziny, która dba o środowisko naturalne.
  • Jeżeli zauważymy dzikie wysypiska albo sprawców dzikich wysypisk powiadamiamy odpowiednie służby.
  • Nie jesteśmy obojętni jeżeli zauważymy np. worek na głowie sarny, albo myszkę w butelce, albo ptaka obowiązanego sznurkiem – pomagamy, albo wzywamy odpowiednie służby.

Las to jest nasz Wspólny Dom, dlatego nie narażajmy siebie, naszych rodzin i przyjaciół. Nie narażajmy zwierząt i roślin. Poczujmy się odpowiedzialni i wdzięczni za to, co dała nam natura.